طعام مسموم
هوای حال محبت حرام و محروم است
طعام سفره ی دنیا ،طعام مسموم است

درخت روح و محبت چو باغ پر میوه
به عاشقان چه پدیدار و بس که مصدوم است

خطاب شخص شخیصت کنم همین قصه
که دار قالی مادر چه خوب و مظلوم است

زبانه می کشد این شعر من ولی آتش
زبان من بکند آن چنان که مرحوم است

به تیشه و پیشه من چه غایتی گویم
چرا که آخر کارش خُدامِ مخدوم است

#استاد_شعر
#سید_محمد_کاظمی