طعام مسموم
هوای حال محبت حرام و محروم است
طعام سفره ی دنیا ،طعام مسموم است
درخت روح و محبت چو باغ پر میوه
به عاشقان چه پدیدار و بس که مصدوم است
خطاب شخص شخیصت کنم همین قصه
که دار قالی مادر چه خوب و مظلوم است
زبانه می کشد این شعر من ولی آتش
زبان من بکند آن چنان که مرحوم است
به تیشه و پیشه من چه غایتی گویم
چرا که آخر کارش خُدامِ مخدوم است
#استاد_شعر
#سید_محمد_کاظمی
درود بر شما شاعر نوجوان