ای وای که سد دل من باز گسسته
زلفت شده دیوانه ی افکار شلخته

شمع دل من عاشق پروانه شده باز
دیوانه ی آتش شده این چوب شکسته

دیبای دلِ آیِنه، از غفلت مردم
چشمان پر از آه خودش را به تو بسته

عاشق شده در بوم جهان،عاشق دنیا
چون عاشق و مجنون خدا باز نشسته

در دامن این عالم بی رنگ زَنَنده
آوازه ی  زیبای پر  از رنگ  ،خجسته