غِنا

ای وای که این جامه ی ما جام نما است
 رنگین  دل  دنیا  ز پِی کام  روا  است

حرفی که سخن را چو زمان راز گرا کرد
در ظاهر صاحب نظران کار غِنا است

شاید که اگر پیش تو دریاست و ننوشی
آوازه ی حق  علوی  کار   هوا   است

مرگ است همان سوگل دنیای تبسّم
ای وای که این ها همه از بام ندا است