پرنده ها ی هوا با هوا چه محزون است
هوا،هوس خواهد با دلی که مجنون است

سزای ساز هوس در هوا دمیده شده
چونان که می آید در هوا چه مدیون است

زمانه با دل دریا چه سازشی دارد
تلاطم دل من بر زمانه افزون است

اذان و روح خدا در دلم دمیده شده
گناه و معصیتم در هوس چه مدفون است

هی آسمان به  زمین قلب خود هدیه دهد
امان ز قلب زمین و زمان که ملعون است

جوانه های محبت دگر کجا شادند
چونان که قلب و دلم در زمانه مرحون است